versie : 006 20-02-2023 ( versie 001 op 26-09-2021 )
Het vertrouwen in de Politiek kan beter en moet beter – een Nieuwe Bestuurscultuur
01-09-2022
- Het vertrouwen van de burger in de Politiek Het vertrouwen van de burger in de Politiek moet verbeteren, daarvoor is veel inspanning nodig van onze Overheid, het Kabinet en de Tweede Kamer, herstel van vertrouwen en het vertrouwen proberen terug te verdienen, zoals bijvoorbeeld door middel van:
- de Politiek moet meer “open” en “eerlijk” worden
- misstanden en fouten moeten “snel” erkend worden en ruimhartig en voortvarend hersteld worden
- de Nationale Ombudsman moet veel meer zeggenschap krijgen en invloed kunnen uitoefenen, hiervoor moet wetgeving gemaakt worden waarbij het Kabinet gedwongen zal worden om schriftelijk en uitvoerig te reageren op aanbevelingen of signaleringen die de Nationaal Ombudsman doet, met daarbij welke conclusies/aanbevelingen het Kabinet overneemt/onderschrijft en welke acties het Kabinet gaat nemen en binnen welke termijn ( dit zou evengoed kunnen gelden voor rapporten en signaleringen van de Raad van State, van de Rekenkamer en de SER bijvoorbeeld )
- het Kabinet zou veel meer en vaker deskundigen moeten raadplegen en zo ook de Tweede Kamer. De Tweede Kamer zou vaker uitleg kunnen vragen, en korte presentaties laten geven, van en door deskundigen en ook van belangenverenigingen zoals bijvoorbeeld Urgenda, Milieudefensie, de slachtoffers van de Toeslagenaffaire, de omwonenden van Tata Steel en de gedupeerde Groningers in het aardbevingsgebied die schade aan hun woning hebben geleden door de aardgaswinning
- de “burger” moet ook meer kans krijgen om gehoord te worden, misschien via de Nationaal Ombudsman
- de “sociaal advocatuur” moet op orde zijn en toereikend om een minder kapitaalkrachtige burger bij te kunnen staan ( op de “sociaal advocatuur” is de afgelopen jaren alleen maar bezuinigd en de tarieven zijn te laag )
- de sociaal advocatuur moet betere tarieven, een hogere tariefvergoeding krijgen en het budget moet verhoogd worden ( zie “Doelstellingen uitgebreid” voor meer info )
- Kamerleden die hun taak als controlerende macht van de regering heel serieus nemen en kritische vragen stellen dienen door het Kabinet niet weggezet te worden of gekwalificeerd te worden als “activistische Kamerleden” of “Kamerleden die we gaan proberen te sensibiliseren”
- Kamerleden stemmen zonder last, de Grondwet hoofdstuk III artikel 67 dient te worden aangescherpt of niet voor verschillende interpretatie opgevat kunnen worden
- zonder “last” is zonder belasting door anderen een onafhankelijke afweging moeten kunnen maken ( voorheen was het zonder “last of ruggespraak” )
- dus GEEN fractiediscipline, dus GEEN dwingend stemadvies vanuit de partij
- en dus ook hoofdelijk stemmen
- onderzoeken naar eventuele misstanden binnen de overheid of ministeries of semi-overheid moeten door een onafhankelijke derde partij worden uitgevoerd
- misschien moet hiervoor een vaste externe en onafhankelijke commissie voor worden benoemd met diverse expertisen daarin vertegenwoordigd
- in de onderzoekscommissies ook enkele burgers laten deelnemen
- concept-rapporten die voorafgaand aan publicatie worden voorgelegd aan bewindslieden, is dat wenselijk/nodig ?
.
De bevoegdheden van de Nationaal Ombudsman om de Politiek aan te spreken uitbreiden
( 20-02-2023 )
Een nieuwe wettelijke basis hiervoor vastleggen.
De Nationaal Ombudsman de bevoegdheid geven om de Tweede Kamer en/of enkele Ministers in de Tweede Kamer toe te spreken over een aantal onderwerpen die hij belangrijk vindt om te bespreken/voor te leggen. Deze mogelijkheid bijvoorbeeld eens per half jaar of om de 4 maanden.
De Nationaal Ombudsman de bevoegdheid geven om een ernstige kwestie die hij signaleert met een urgentie en aanbevelingen voor te leggen aan het Kabinet. Waarop het Kabinet gehouden is om daar binnen bijvoorbeeld drie weken schriftelijk op te reageren en haar uitleg hierover te geven in de Tweede Kamer.
Geen ruimte meer bieden voor Bewindslieden om Partijpolitiek te bedrijven
- er mag geen enkele ruimte meer zijn of worden genomen door Bewindslieden die in het Kabinet zitten en in functie zijn, om een partijpolitiek standpunt in te nemen of te ventileren ( ook niet in verkiezingstijd door bewindslieden die in functie zijn, misschien met één uitzondering voor maximaal 3 weken voor de Tweede Kamer verkiezingen )
- een partijleider kan dus niet meer tegelijkertijd in het Kabinet deelnemen
- de in de Grondwet genoemde “Het Kabinet spreekt met één mond” dus veel strikter naleven ( artikel 45 lid 3, van de Grondwet )
- het niet of onvoldoende naleven van dit artikel schept teveel verwarring voor de gewone burger en schaadt daardoor het Vertrouwen in de Politiek !
- De afstand tussen de burger en de Politiek dient kleiner te worden
- door inspanningen van het Kabinet en de Tweede Kamer ( zie hierboven “Het vertrouwen van de burger in de Politiek moet verbeteren” )
- door een extra aanspreekmogelijkheid voor Politieke/maatschappelijke kwesties bij de Nationaal Ombudsman die dit met het Kabinet kan/gaat bespreken ( met een wettelijk kader )
- door een extra aanspreekmogelijkheid bij het Ministerie van Algemene zaken, bij de Minister President
- door een spreekuur/spreekmogelijkheden te creëren bij de Tweede Kamer met Kamerleden en bij de Minister President
- door de Sociaal advocatuur en de Rechtswinkel voldoende middelen te geven om burgers juridisch bij te staan
- Meerjarenplannen
- als overheid is het belangrijk om door meerjarenplannen een koers uit te zetten voor de toekomst
- meerjarenplannen voor de komende 10 jaar, 15 jaar en 20 jaar
- dit geeft vertrouwen aan burgers en bedrijven, omdat zij daarmee weten waar ze aan toe zijn voor de toekomst, de langere termijn
- door de koers en visie op de lange termijn te formuleren met daarbij een argumentatie en een kort verslag van de afwegingen die daarbij gemaakt zijn
- dit geeft een positief gevoel van “de betrouwbare overheid”
- en stimuleert de kansen voor bedrijven om meer en op bepaalde gebieden te gaan investeren
- meerjarenplannen maken op het gebied van:
- klimaat
- werkgelegenheid
- met specificatie naar “innovatieve beroepen”, “zorgberoepen” etc.
- samenleving
- armoedebestrijding, basisloon, sociale structuren
- economie, economische groei, staatsschuld etc.
- zorg
- onderwijs
- energietransitie
- kernenergie
Een suggestie voor een Nieuwe Bestuurscultuur
Het Kabinet stuurt een probleemstelling/vraagstuk naar de Tweede Kamer en vraagt aan de Tweede Kamer om een voorstel te doen voor de aanpak van dit probleem. De Tweede Kamer doet een kort onderzoek en iedere partij raadpleegt indien gewenst haar denktank en voert vervolgens een debat over de diverse voorstellen voor een aanpak van het probleem/vraagstuk. Het Kabinet luistert mee in het debat en geeft indien gewenst ook commentaar. De Tweede Kamer doet na stemming een voorstel of enkele voorstellen aan het Kabinet. Voordeel/verbetering van het vertrouwen: “De gehele Tweede Kamer wordt ingeschakeld/is gevraagd/mag meedoen”. Het Kabinet bekijkt en bespreekt de voorstellen en doet hier mogelijk haar voordeel mee en komt tot een besluit.